پلاک (اجاره نامه، مبایعه نامه و قرارداد)

مبایعه نامه

مبایعه نامه سندی عادی است که به وسیله‌ی آن خریدار و فروشنده درخصوص مال مورد معامله با یکدیگر توافق می‫کنند با این توضیح که در مورد زمان و مکان تحویل مال و متقابلا نحوه‌ی پرداخت ثمن تعهداتی را قبول می‫کنند. ‬‬

اینکه در تعریف فوق از واژه‌ی مالِ مورد معامله استفاده شد به این خاطر است که مبایعه نامه فقط مخصوص املاک نیست بلکه برای خرید و فروش مثلا خودرو هم استفاده می‫شود غیر از خودرو در خصوص خرید و فروش هر مالی از قبیل سیمان یا پنج دستگاه تلویزیون یا هر مال دیگری می‫توان از بیع‫نامه استفاده کرد. بنابراین اگر شما برای خرید مثلا پنج دستگاه تلویزیون به جای اینکه شفاها با طرف مقابل در قبال مبلغی پول و تحویل در زمان و مکان معین توافق کنید همین توافقات و تعهدات را در یک برگ تنظیم و امضا کنید این سند مبایعه نامه خواهد بود.

و اینکه در تعریف اشاره کردیم دو طرف در مقابل یکدیگر تعهداتی را قبول می‌کنند به این خاطر است که اگر فقط یکی از طرفین تعهداتی را قبول کند آن سند دیگر بیع‌نامه نیست.

و نکته‌ی بعدی در تعریف فوق این است که بیع‌نامه یک سند عادی است. برای روشن شدن مفهوم سند عادی باید سند رسمی را تعریف کنیم. سند رسمی، سندی است که توسط مأموران رسمی و در حدود صلاحیت آنها تنظیم می‌شود مثلا شناسنامه یا سندی که در دفترخانه‌‌ی اسناد و املاک تنظیم می‌شود یک سند رسمی است. به‌طور کل اسنادی که در دفترخانه تنظیم می‌شوند بیشتر به عنوان سند رسمی نزد مردم آشنا هستند.

اجاره نامه

سالیان سال است که در تمامی کشورها صاحبان ملک یا شی‌ مشخص، آن را به شخص یا افرادی اجاره می‌دهند. برای اجاره مبلغی توسط اجاره کننده به اجاره دهنده داده می‌شود. با پیشرفت و گسترده شدن دنیای کنونی، برای اجاره قراردادی تعیین می‌شود که با نام اجاره نامه شناخته می‌شود. در فرهنگ فارسی عمید درمورد اجاره نامه آمده است: “سندی که در آن حدود، شرایط و اجاره بها نوشته می‌شود.” قرارداد اجاره سندی دو طرفه است و با رضایت طرفین انعقاد می‌شود. قولنامه اصطلاحی غلط است که گاه جای واژه‌ی اجاره نامه به کار می‌رود.

معنی عبارات عربی در اجاره نامه

هنگامی که بحث اجاره نامه مطرح می‌شود، عباراتی هستند که به زبان عربی نوشته شده است. در این‌جا تعدادی از عبارات عربی پرکاربرد در اجاره نامه را همراه با معنی ذکر می‌کنیم:

• موجر: اجاره دهنده
• مستاجر: اجاره کننده
• عین مستاجره: مورد اجاره
• مال اجاره: اجرت
• اجرت‌ المسمی: مبلغی که در قرارداد اجاره تعیین می‌شود، اجاره بها
• اجرت‌ المثل: جایگزین اجاره بها در قرارداد اجاره است که اجاره کننده موظف است به جای منافعی که حق یا مالی را از آن منفعت برده است را به اجاره دهنده بپردازد. میزان اجرت‌المثل توسط کارشناس دادگاه تعیین می‌شود.

انواع اجاره نامه

اجاره نامه‌ها به دو دسته عادی و رسمی تقسیم می‌شوند:

• اجاره نامه عادی چیست؟ اجاره نامه عادی می‌تواند شامل اجاره محل سکونت یا منزل، اجاره محل کسب یا تجارت و در نهایت اجاره مکان‌هایی مانند درمانگاه یا موسسه خیریه که در واقع در گروه مکان‌های مسکونی به شمار می‌روند، باشد. قرادادهایی که در مشاور املاک نوشته می‌شود از نوع اجاره نامه عادی یا بنگاهی به شمار می‌آید. اجاره نامه عادی، مقابل اجاره نامه رسمی و محضری قرار دارد. 
• اجاره نامه رسمی چیست؟ اجاره نامه‌های رسمی در دفاتر اسناد رسمی به ثبت می‌رسند و یک سند رسمی به شمار می‌آیند. هردوی اجاره نامه‌های عادی و رسمی، معتبر هستند اما اجاره نامه رسمی اعتبار بیشتری دارد و نسبت به اجاره نامه عادی برتری بیشتری دارد.