معادله اصلی حسابداری (معادله حسابداری به انگلیسی: Accounting Equation) معادله ی پایه تمامی معادلات حسابداری است. فرمول معادله اصلی حسابداری که به عنوان معادله ترازنامه نیز شناخته می شود بصورت زیر محاسبه می شود:
حقوق صاحبان سهام + بدهی ها = دارایی ها
همین معادله ساده است که پایه و اساس تمام صورت های مالی را تشکیل می دهد. در این معادله نیز مانند تمامی معادلات ریاضی باید دو طرف تساوی با هم برابر باشند. به بیان ساده، این معادله مبین آن است که جمع کل دارایی ها مساوی با جمع کل بدهی ها بعلاوه ارزش خالص سرمایه مالکین است.
دارایی ها در واقع منابعی هستند که یک تجارت در اختیار دارد و بدهی ها تعهدات آن تجارت یا شرکت به دیگران است. حقوق صاحبان سهام ادعای مالکان تجارت به دارایی آن تجارت است.
شرکت ها معادله حسابداری را از ترازنامه خود محاسبه می کنند. آنها ثابت می کنند که تعادل صورت های مالی و سیستم حسابداری دو طرفه کار می کند و دارایی های شرکت برابر با مجموع بدهی ها و حقوق صاحبان سهام آن است.
این مقاله تعریفی از معادله اصلی حسابداری ارائه می دهد و حسابداری دو طرفه را تعریف می کند. ما فرمول هایی را برای نحوه محاسبه آن به عنوان یک معادله حسابداری پایه و یک معادله حسابداری گسترده توضیح می دهیم.
معادله حسابداری چیست؟
معادله حسابداری فرمولی است که نشان می دهد مجموع بدهی ها و حقوق صاحبان سهام برابر با کل دارایی های آن (دارایی = بدهی + حقوق صاحبان سهام) است. رابطه واضح بین بدهی ها، دارایی ها و حقوق صاحبان سهام یک شرکت، ستون فقرات حسابداری دو طرفه است. منبع اعداد معادله حسابداری یک شرکت، ترازنامه آن است.
مانند سایر معادلات، اگر دو جمله از معادله اصلی حسابداری شناخته شده باشد، می توانیم قسمت سوم معادله را حل کنیم. به عنوان مثال، کل دارایی ها – کل بدهی ها = کل حقوق صاحبان سهام، یا کل دارایی ها – مجموع حقوق صاحبان سهام = کل بدهی ها. ما یک عبارت را با استفاده از علامت منفی از سمت راست به سمت چپ معادله حسابداری منتقل می کنیم.
حسابداری دو طرفه چیست؟
کسب و کار ها به منظور مرتب سازی حساب ها و مدیریت بیزینس خود از دو شیوه حسابداری نقدی و حسابداری تعهدی استفاده می کنند. وقتی هر کدام از این روش های حسابداری در رویه کار شرکت ها قرار داشته باشند، آنها برای تنظیم و مرتب سازی دفاتر مالی خود مجبور به استفاده از حسابداری دو طرفه خواهند بود.
در حسابداری یا حسابداری دو طرفه، کل بدهی ها در سمت چپ باید برابر با کل اعتبارات سمت راست باشد. در نتیجه صورتهای مالی در تعادل هستند.
تراز آزمایشی ماهانه فهرستی از نام حساب ها از نمودار حساب ها با کل موجودی یا مبالغ حساب است. کل بدهی ها و اعتبارات باید قبل از ثبت معاملات در دفتر کل چرخه حسابداری برابر باشد.
حسابداری دو طرفه در قرن چهاردهم توسط بازرگانان ایتالیایی به عنوان یک سیستم دستی مورد استفاده قرار گرفت.
نرم افزار حسابداری یک سیستم حسابداری دو طرفه است که به طور خودکار تراز آزمایشی را ایجاد می کند. تراز آزمایشی شامل ستون هایی با کل بدهی و کل تراکنش های اعتباری در پایین گزارش است.
دارایی
دارایی منبعی با ارزش اقتصادی است که یک فرد، شرکت یا کشور مالک آن است یا آن را کنترل می کند با این انتظار که منافع آتی را به همراه داشته باشد. دارایی ها در ترازنامه شرکت گزارش می شود. آنها به عنوان های جاری، ثابت، مالی و سرمایه نامشهود طبقه بندی می شوند.
دارایی های شخصی
دارایی های شخصی سرمایه هایی هستند که ارزش فعلی یا آتی متعلق به یک فرد یا خانواده است. نمونه های رایج دارایی های شخصی عبارتند از: وجه نقد و معادل های نقدی، گواهی سپرده، حساب های چک و پس انداز، حساب های بازار پول، نقد فیزیکی، اسناد ملک یا زمین و هر بنایی که پیوسته به آن متصل باشد دارایی شخصی – قایق، وسایل کلکسیونی، اثاثیه منزل، جواهرات، وسایل نقلیه
سرمایه گذاری ها – سنوات، اوراق قرضه، ارزش نقدی بیمه نامه های زندگی، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، حقوق بازنشستگی، برنامه های بازنشستگی و غیره
ارزش خالص شما با کم کردن بدهی های شما از دارایی های شما محاسبه می شود. اساساً، دارایی‌های شما هر چیزی است که دارید، و بدهی‌های شما هر چیزی است که مدیون هستید. ارزش خالص مثبت نشان می دهد که دارایی های شما از نظر ارزش بیشتر از بدهی های شما است. ارزش خالص منفی نشان می دهد که بدهی های شما از دارایی های شما بیشتر است (به عبارت دیگر، شما بدهکار هستید)
دارایی های تجاری
برای شرکت ها، دارایی ها چیزهایی با ارزش هستند که تولید و رشد در تجارت را حفظ می کنند. برای یک کسب و کار، دارایی ها می تواند شامل ماشین آلات، اموال، مواد خام و موجودی کالا و همچنین دارایی های نامشهود مانند حق اختراع، حق امتیاز و سایر دارایی های معنوی باشد.
ترازنامه دارایی های یک شرکت را فهرست می کند و نشان می دهد که چگونه آن دارایی ها، چه از طریق بدهی و چه از طریق انتشار سهام، تامین مالی می شود. ترازنامه، تصویری از چگونگی استفاده مدیریت یک شرکت از منابع خود ارائه می دهد.
دو نوع دارایی در ترازنامه معمولی وجود دارد:
1.دارایی های جاری
دارایی های جاری دارایی هایی هستند که می توانند ظرف یک سال مالی یا یک چرخه عملیاتی به وجه نقد تبدیل شوند. دارایی های جاری برای تسهیل هزینه های عملیاتی و سرمایه گذاری های روزانه استفاده می شود. نمونه هایی از دارایی های جاری عبارتند از:
وجه نقد و معادل های نقدی: اسناد خزانه، گواهی سپرده و وجه نقد
اوراق بهادار: اوراق بدهی یا سهامی که نقد شونده هستند
حساب های دریافتی: پول بدهی مشتریان که باید در کوتاه مدت پرداخت شود
موجودی: کالاهای موجود برای فروش یا مواد اولیه
2.دارایی های ثابت
دارایی های ثابت دارایی های بلند مدت یا دارایی های غیرجاری هستند.
دارایی های ثابت مشهود دارایی هایی هستند که دارای ماهیت فیزیکی هستند و در ترازنامه ثبت می شوند و به عنوان دارایی، ماشین آلات و تجهیزات درج می شوند.
دارایی های ثابت نامشهود آن دسته از دارایی های بلند مدت بدون ماده فیزیکی هستند، به عنوان مثال، مجوز ها، نام های تجاری، و حق چاپ.
نمونه هایی از دارایی های ثابت عبارتند از:
- وسایل نقلیه (مانند کامیون های شرکت)
- مبلمان اداری
- دستگاه
- ساختمان ها
- زمین
دو تفاوت اصلی دارایی های تجاری این است که دارایی های غیرجاری (مانند دارایی های ثابت) را نمی‌توان به راحتی به پول نقد برای تامین هزینه های عملیاتی یا سرمایه گذاری های کوتاه مدت تبدیل کرد. برعکس، انتظار می رود دارایی های جاری ظرف یک سال مالی یا یک چرخه عملیاتی تصفیه شوند.
خلاصه
صرف زمان برای یادگیری معادله حسابداری و شناخت جنبه دوگانه هر معادله به شما کمک می کند تا اصول حسابداری را درک کنید. اگر مطمئن نیستید که چه حساب هایی تحت تأثیر یک معادله خاص قرار می گیرند، گاهی اوقات بهتر است که فقط به یکی از حساب هایی که ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرد، مثلاً پول نقد (دارایی) فکر کنید و سپس از دانش خود در رابطه با معادله حسابداری استفاده کنید. روی یک طرف معادله کار کنید و این کار منجر به تعادل معادله حسابداری می شود.
